ایرج قادری

ایرج قادری، بازیگر و کارگردان سینما متولد 1314 در تهران است، ساخت 27 فیلم و بازی در بیش از 65 فیلم حاصل حضور 45 ساله قادری در سینمای ایران می‌باشد.به گفته خود: لیلاج، شروع کارگردانی من در سینما بود که تقریبا فیلم موفقی شد و بعد از آن هم بسترهای جداگانه را ساختم، که فیلم موفق و سودآوری بود



ایرج قادری پس از کمال الملک / ارد شرکا / مرتضی ممیز / ابوالحسن خان صدیقی / هوشنگ سیحون / مسعود کیمیای / مهدی اخوان ثالث / صادق هدایت / بهروز وثوقی / کاوه گلستان / حسن شماعی زاده / محمد رضا شجریان / یدالله کابلی خوانساری /داریوش اقبالی/علی حاتمی / داریوش مهرجویی / اردشیر محصص / پرویز پرستویی / محسن دولو / صمد بهرنگی / هوشنگ گلشیری / هایده در ردیف ۲۳ برگزید گان بزرگترین نظرسنجی جامع ، تاریخ هنر ایران قرار گرفته است در این نظر سنجی بیش از 5000هزار نفر از عموم مردم ایران شرکت کرده اند و نتایج آن بشکل آنلاین بر صفحه هات اینترنتی قرار گرفته و بجز 8 نفر از زُبده ترین وبلاگ نویسان کشور حداقل 65 وبلاگ نویس دیگر بر کل انجام نظر سنجی و شمارش صحیح آرا نظارت کامل نموده اند.و اما مطالبی در مورد این هنرمند برجسته :

ایرج قادری، بازیگر و کارگردان سینما متولد 1314 در تهران است، ساخت 27 فیلم و بازی در بیش از 65 فیلم حاصل حضور 45 ساله قادری در سینمای ایران می‌باشد. وی به مرور تاریخ شفاهی دوران بازیگری و فیلم سازی خود و وضعیت امروز سینمای ایران پرداخت. قادری گفت: من زیاد علاقمند بازیگری نبودم در یک شرایط روحی بدی قرار گرفتم بطوریکه از دانشگاه و تحصیل بریده و می‌خواستم یک جوری خودم را ارض کنم تا اینکه از سوی سیامک یاسمی پیشنهاد بازی در فیلم چشمه آب حیات شد و من به خاطر اینکه از تهران دور شوم بازی این فیلم را قبول کردم و به اطراف شیراز رفتم. یاسمی قبلا هم یکی دو بار به من پیشنهاد بازیگری داده بود اما من تحصیل را بهانه قرار می‌دادم و رد می‌کردم.

ولی در آن شرایط، خروج از تهران انگیزه‌ای شد تا گرفتار سینما و فیلم‌سازی شوم. وی افزود: بعد از این فیلم به سینما علاقمند شدم و تصمیم گرفتم به درستی به سمتش بروم. به عنوان تهیه کننده سراغ کارگردان تحصیلکرده‌ای به نام میر صمدزاده رفتم و با شاملو به عنوان نویسنده فیلم‌نامه شروع کرده و فیلم‌هایی چون تار عنکبوت، بن‌بست، داغ ننگ را ساختیم که همه اینها به دلیل اینکه نوع نگاه شاملو در سینمای آن زمان جایگاه خوبی نداشت در گیشه ناموفق بودند و من با ناملایمات شدید مالی روبرو شدم بطوریکه مدتی افسرده بودم.

قادری تصریح کرد: لیلاج، شروع کارگردانی من در سینما بود که تقریبا فیلم موفقی شد و بعد از آن هم بسترهای جداگانه را ساختم، که فیلم موفق و سودآوری بود، به حدی که توانستم تمام بدهی‌هایی که از زمان فیلم ماجرای جنگل برای مانده بود را بدهم و تسویه کنم.

وی افزود: تا سال 61 و فیلم برزخی‌ها و دادا، بطور مداوم مشغول کارگردانی و بازیگری بودم که به یکباره بیکار شدم و نفهمیدم چرا نگذاشتند من کار و بازی کنم!. بعد از فیلم تارج هم مرتب این طرف و آن طرف با مقامات صحبت می‌کردم و می‌پرسیدم مشکل من چی است؟

تا اینکه کار کردن من بلامانع اعلام شد و با فیلم می‌خواهم زنده بمانم دوباره شروع کردم که فعلا تا فیلم “چشمان سیاه” ادامه داشته است. وی بهترین کارگردانی که با او کار کرده است را ساموئل خاچکیان خواند و به ایسنا گفت: در دو فیلم مرگ در باران و کوسه‌ی جنوب، با ایشان بودم که خیلی راحت بودم مرحوم خاچکیان هم از من راضی بود.

قادری، در معرفی بهترین‌فیلم‌هایش اظهار داشت: من از کارهایم راضی کامل نبودم چون همیشه یک جای کار ایراد داشته و آدم هم تحت‌الشعاع آن اشکالات مجبور بوده تن دهد.

در کل کارهایی که به عنوان بازیگر حضور داشتم از صحنه‌هایی از فیلم‌های « کوچه مردها » و « پشت و خنجر » که خیلی مورد محبت مردم قرار گرفته است خوشم می‌آید ولی به هر حال من فیلم مورد نظرم را هنوز نساختم و بازی نکرده‌ام.

وی در مقایسه وضعیت سینمای امروز ایران با گذشته گفت: در مقایسه فیلم‌های قدیم با الان یک فاصله 30 ساله است همانطور که در گذشته فیلم‌های خوب و بد داشتیم الان هم به همین صورت است. تکنیک، بضاعت و سیستم کار برای فیلم‌سازی فرق کرده و شرایط بهتری برای فیلم‌سازی پیش آمده است. حالا به کار گرفتن این امکانات هم خودش مسئله‌ای می‌باشد.

درباره هنرپیشگان هم همینطور است. اینکه الان فکر کنید اتفاق عجیبی افتاده و هنرپیشه‌ها خیلی فرق کرده‌اند به نظرم اینجوری نیست فکر می‌کنم سینمای ایران برای تربیت یک سری هنرپیشه زحمت نکشیده است.

وی افزود: یک فیلمبردار خوب چند روزی پیش به من گفت در فیلمی در به در دنبال یک پسر 20، 21 ساله می‌گشته‌اند و کارگردان آن گفته اجازه بدهید قادری یکی دو تا هنرپیشه در فیلم‌هایش بگذارد و صاحب نام بکند و شما از آنها استفاده کنید! یعنی بنشینند، من یک هنرپیشه مثل گلزار بیاورم و شما ببینید خوب است و بعد بگویید برویم از آن استفاده کنیم. این خیلی باعث تأسف است. اصلاð ما در سینما چکار باید بکنیم. من که معمولا از چهره‌هایی که خودم پیدا می‌کنم استفاده می‌کنم.

وی افزود: خیلی جالب است که ما یک پرسوناژ پسر 20 ساله بخواهیم و افرادی مثل گزار، رادان و حیایی را جای 20 ساله‌ها جا بزنیم!. کارگردان فیلم‌های نابخشوده و طوطیا با اشاره به الگو گرفتن بعضی از بازیگران امروز از بازیش اظهار داشت: الگو برداشتن خوب است اما نه اینکه فتوکپی دسته دهم باشد. من نمی‌گویم من بازیگر خوبی هستم نه ما هم یک کاری می‌کردیم ولی اگر قرار باشد بازی من را یک نفر الگو کند ای کاش بتواند تا حداقل الگوی زوار در رفته نباشد.

قادری خارج شدن بعضی از بازیگران را از صحنه قهر طبیعت دانست و گفت: آنها باید دنبال آن بگردند که چرا از رده خارج می‌شوند و مثلاð در 35 سالگی حضور ندارند.

من گاهی فکر می‌کنم الان 40 سال است که بازیگر و کارگردانم چرا این همه لطف هنوز هم هست؟ من اگر چند فیلم بد می‌ساختم شاید از رده خارج می‌شدم پس بی‌توجهی خود من است. آن هنرمندی که در سینما از رده خارج می‌شود باید به خودش مراجعه کند که چرا؟

وی افزود: امروز باید بدانم در مملکتی زندگی می‌کنم که دارای نظام اسلامی است و باید به خیلی نکات توجه کنم از گردش و تفریح شخصی بزنم. اگر یک مقدار ولنگاری، بی‌توجهی و ندانم کاری بکنم من هم از رده خارج می‌شود. با کار خوب و لیاقت و توجه به این نکاتی که اشاره کردم می‌توان همیشه ماند. هیچکس نمی‌آید که از ما حفاظت کند خودمان باید حافظ وجود و شخصیت خودمان باشیم.

قادری با ابراز علاقه به شروع فعالیت بازیگری در سینما به ایسنا گفت: چون در فیلم می‌خواهم زنده بمانم به خودم رل ندادم اینجوری به نظر آمد که اجازه بازیگری ندارم. بعد از آن هم گفتند بازی نکنم. قاعدتاð من که در این مملکت هستم و دارم زندگی می‌کنم حق ممنوع‌الکار شدن ندارم. اگر گناه و خلافی هم دارم باید جایی به آن رسیدگی کنند. فعلا باید به همین که اجازه کارگردانی دارم قانع باشم. البته الان نور یک پروژکتور دارد از دور تلؤلو می‌کند و ممکن است کارم درست شود.

وی افزود: اگر قرار باشد بازی کنم نمی‌آیم رل پسر 35 تا 40 ساله را بازی کنم. مثل تمام هنرپیشه‌های دنیا رل خودم را بازی می‌کنم. مثل آنتونی کویین که نقش خودش را بازی می‌کرد. به خودم تلفن می‌کنم و می‌گویم این رل به تو می‌خورد یا نه من در کارم خیلی وحشتناک دقت دارم که اشتباهات اینجوری نداشته باشد. قادری اظهار داشت: همیشه در همه جای دنیا این بوده یکدفعه یک ژانری مد می‌شود که در اینجا هم الان فیلم‌های دختر و پسری مد شده است. به نظر من هر کس باید کار خودش را بکند و کارگردانی که در یک سیستم تبحر دارد باید آن نوع را ادامه دهد. اگر بخواهد رنگ عوض کند خطرناک است. وی درباره کار آینده‌ی خود گفت: یک داستان از فریدون گله دارم که مشغول کار کردن روی آن هستم که اگر شرایط مهیا شود آن را خواهم ساخت.

روحش شاد و یادش گرامی.